اَبَرپروژه‌ای که قرار بود، با چندین روگذر و زیرگذر و آکس دوچرخه‌سواری و مسیر تراموا و پیاده‌راه و چِه و چِه، زمین و آسمان تبریز را به هم بدوزد، به آمار پرونده‌های قضایی استان اضافه شد.

نقشه کلی این طرح بزرگ و حجم عملیاتی آن، معادل پنج تقاطع غیرهمسطح، بعلاوه خط چهارم مترو (در قالب تراموا در یک مسیر حلقوی) در نظر گرفته‌شده‌بود و سه رمپ طبقاتی «پاسداران–آذربایجان»، «بابایی-آذربایجان» و «آذربایجان-بابایی» را در بر می‌گرفت.

 سال گذشته، فاز اول زیرگذر ورودی بلوار آذربایجان به اتوبان پاسداران، بدون بدنه‌سازی و فضاسازی جانبی و صرفاً برای کاربری ترافیکی، بازگشایی شد اما با بازگشایی این بخش، بخش اعظم این پروژه، دوره رکود پروژه آغاز شد.

شاید با یک حساب سرانگشتی بتوان گفت، دوره رکود پروژه میدان آذربایجان، بیشتر از دوره فعالیت آن بوده‌است. نه عزمی برای شتاب عملیاتی پروژه‌ هست،  نه امکان بازگشت میدان به فضای سابق میسر است، و نه کسی هست که حیف‌ومیل طرح را گردن بگیرد و عذرخواهی کند.

به همین خاطر، کمیسیون نظارت، تحقیق و ارزیابی شورای اسلامی شهر تبریز، هفته گذشته جلسه‌ای تشکیل داده تا مقصران پروژه را به مَحکه معرفی کند.

پرونده تخلفات به دادستانی تبریز ارسال شد

در این جلسه که مدیرکل حراست، مدیرکل بازرسی و مدیر حقوقی شهرداری تبریز هم حضور داشتند، اعضای کمیسیون، طی نامه‌ای، پرونده تخلفات پروژه را به دادستانی تبریز و اداره کل بازرسی استان آذربایجان شرقی فرستادند.

عمده نقد فنی پروژه میدان آذربایجان، به آمار عجیب و قریب شمع‌‌کوبی‌ها بر می‌گردد. اکبرنژاد، رئیس شورا بارها گفته که تعداد شمع‌های این پروژه، چند برابر شمع‌های پروژه راه‌آهن تبریز-میانه است.

از آن سو، شهردار تبریز که در دوره انتخابات شورای پنجم، در ویدیوی اینستاگرامی، از پروژه تعریف و تمجید کرده‌بود، اخیراً در برنامه‌ای گفته در دوره شورای چهارم، ضرورت اجرای پروژه را قبول نداشت و معتقد بود باید راهکار دیگری برای توزیع ترافیک ورودی شهر اندیشیده شود.

وی هزینه انجام یافته برای این پروژه را ۶۰ میلیارد اعلام کرده و با اذعان بر اینکه عمده این هزینه، مربوط به شمع‌کوبی و خاک‌برداری است، گفته، شمع‌کوبی‌ها برای حفظ بار جانبی و البته اجرای طرح اولیه بوده است.

اما فقط که بحث شمع‌کوبی نیست؛ پروژه در آیتم‌های مختلف مطالعه، طراحی، پیمان‌کاری و نظارت مشکل دارد و همین امر، باعث اتلاف وقت و هزینه سنگین شده‌است.

اشرف‌نیا، عضو کمیسیون عمران، اجرای تقاطع‌ها به صورت مسقف را مهم‌ترین ضعف پروژه می‌شمارد، بابایی‌اقدم دیگر عضو این کمیسیون مدعی است، پیمانکاران پروژه، کار‌نکرده پول می‌خواهند! و تقی‌پور دیگر عضو این کمیسیون، از تحمیل ۵۲ میلیارد تومان هزینه اضافی، به دلیل تغییر در اجرای طرح اولیه میدان آذربایجان خبر می‌دهد.

از آخرین صحبت‌ها در مورد مصائب این پروژه، گفتگوی محمدزاده، نایب‌رئیس کمیسیون عمران با فارس بود با انتقاد از نحوه شکل‌گیری طرح گفته بود:  ماکت پروژه‌ای با این عظمت، متأسفانه مورد تائید مهندسان و معاونت عمرانی نبوده و پروژه از چندین شرکت به شرکت‌های دیگر سوق داده شده است.

پروژه ای بد منظر و گل آلود

 با تمام این تفاصیل، هم‌اکنون این پروژه، با پایه‌های بدمنظر گِل‌آلود، بدنه‌های زمخت سیمانی، انبوهی از حفاری‌های پراکنده و موانع فیزیکی مختلف، روی دست شهر مانده‌است. و البته دیگر از آن فضای سبز و پردرختی که پیش از آغاز پروژه جلوه می‌کرد، خبری نیست. آنچه بدیهی است در هر مرحله از مسیر سردرگم پروژه، چندین درخت و درختچه ناپدید شده‌است. فضای بکر میدان، لطمه دیده و مقایسه تصاویر ماکت پروژه با وضعیت اجرایی آن، به طنز تلخ فضای مجازی تبدیل شده‌است. بازدیدهای بی‌اثر و تکراری نیز نمی‌تواند زمان و هزینه را احیا کند.

به هر حال، کار میدان آذربایجان، به دستگاه قضایی رسیده است. می‌توان امیدوار بود که اقتدار دستگاه قضایی به کار آید تا اولاً عوامل قصور یا تقصیر در پروژه، در کوتاه‌ترین زمان ممکن اعلام شوند، و ثانیاً عوامل خاطی، جور خطای خود را بکشند و هزینه‌های تلف‌شده را پس دهند، تا پروژه در یک برنامه میان‌مدت، به طرز آبرومندانه‌ای جمع‌وجور شود.

از این پس، در میدان آذربایجان، همه‌چیز به اقتدار دستگاه قضایی بر می‌گردد.