وقتی در برهه ای از زمان، سخن از عدم مذاکره با آمریکا بر زبان آوردیم، متهم به تندروی و تندگویی می شدیم. همان برهه ای که شاید خودشان هم خوب می دانستند و شاید ندانسته وارد بازی کثیف آمریکایی ها به نام برجام شدند و سیمان لای تجهیزاتمان کردند. دو ماه پیش از امضای برجام […]

وقتی در برهه ای از زمان، سخن از عدم مذاکره با آمریکا بر زبان آوردیم، متهم به تندروی و تندگویی می شدیم. همان برهه ای که شاید خودشان هم خوب می دانستند و شاید ندانسته وارد بازی کثیف آمریکایی ها به نام برجام شدند و سیمان لای تجهیزاتمان کردند.

دو ماه پیش از امضای برجام نیز مقام معظم رهبری تذکر دادند که اگر «خر آمریکا که از پل رد شد بر میگردد به ریشتان میخندد حالا خواهید دید چه خواهد شد!»

این قضایا گذشت و گذشت و به برهه مهمی از تاریخ کشور یعنی دوازدهمین انتخابات رئاست جمهوری رسید، که رئیس جمهور دولت تدبیر و امید به عنوان کاندیدا به مردم وعده حتمی داد تا تمام تحریم ها سر راه ایران را بردارد، که وعده طولی نکشید تا تاریخ به واقعیت های خویش پی ببرد.

اکنون می بینیم مجلس سنای آمریکا با آرای ۹۸ درصدی، تحریم های شدیدی علیه ایران اتخاذ کرد.

تنها سخن به افرادی است که منتقدان را به تندروی محکوم می کنند و حاضر به قبول واقعیت های روز جهان راندارد در حالی ما نیز ایرانی هستیم و دلسوز این مرز و بوم.

آمریکا از همان نخست غیرقابل اعتماد بوده و هست که ای کاش این موضوع را بهتر درک کنیم.

اکنون با این حال، باید به توانایی های داخلی رو آوریم، همان توانایی و استعدادی که روزهای جنگ تحمیلی به آن مراجعه شد و نتیجه بخش بود.

 

یادداشت از شاهین بدرحیدری