وحید خوش زرع // سر انجام پس از کش و قوس های فراوان ، لابی ها ورایزنی های مختلف ،دیروز –یکشنبه دو مهر ماه-اعضای محترم شورای اسلامی شهر تبریز در یک رقابت تنگاتنگ از بین دو کاندیدای باقی مانده برای دوئل روز آخر ،بایک رای ناپلئونی ایرج شهین باهر را به عنوان شهردار کلانشهر تبریز […]

وحید خوش زرع //
سر انجام پس از کش و قوس های فراوان ، لابی ها ورایزنی های مختلف ،دیروز –یکشنبه دو مهر ماه-اعضای محترم شورای اسلامی شهر تبریز در یک رقابت تنگاتنگ از بین دو کاندیدای باقی مانده برای دوئل روز آخر ،بایک رای ناپلئونی ایرج شهین باهر را به عنوان شهردار کلانشهر تبریز انتخاب کردند.
طبق قوانین شورا انتخاب شهردار تقریبا مهمترین وظیفه اعضای شورای شهر می باشد که این انتخاب در شهر تبریز که تنها سه ماه تا آغاز رویداد تاریخی تبریز ۲۰۱۸ فاصله ندارد به نسبت سایر کلانشهرها طولانی شد.اعضای لیست امید که در انتخابات شوراها توانستند اکثریت کرسی های شورای شهر تبریز را از آن خود کنند در طی چند ماه گذشته جلسات فشرده ای با سایر منتخبینبرگزار کردند تا نسبت به آنچه که تغییر در مدیریت شهری می نامیدند اقدام کنند.اما آغاز رسمی جلسات شورای پنجم نشانی از این همبستگی و جلسات نداشت و اعضا در جلسات مختلف شورا چه رسمی و چه غیر رسمی نتوانستند روی گزینه ای اجماع کرده و اداره شهر را به سرپرست موقت واگذار کردند. اعضا شورا برای فرار از پاسخگویی به عدم انتخاب شهردار همواره این مسئله را ابراز می کردند که به دنبال شهردار شدن فردی هستند که مورد اجماع همه اعضا بوده وبا رای قاطع بر مسند شهرداری بنشیند هستند.اما آنچه دیروز اتفاق افتاد چیز دیگری بود و رای ۶ در برابر ۷ شکننده ترین رای برای یک شهردار بود.
رای دیروز شورا نشینان علاوه بر حاشیه های زیاد ، یک پیام بسیار روشن برای شهردار جدید کلانشهر تبریز داشت که آن صندلی لرزان ایرج خان شهین باهر در بلدیه تبریز است.در حالیکه ۶ نفر از ۱۳ نفر شورا مخالف شهردار شدن وی بودند این امکان را برای منتقدان شهردار جدید فراهم می کند تا با اولین حرکت اشتباه بحث استیضاح و عوض شدن شهردار را به جلسات شورا بکشانند.در این خصوص شهین باهر به عنوان یک شهردار جوان و البته متخصص بیش از پیش در انتخاب افراد و تیم کاری خود در شهرداری تبریز دقت و وسواس بسیاری به خرج دهد تا در ادامه کار با عملکرد خود بتواند مردم تبریز را راضی و آن ۶ نفر را نیز به جمع موافقان در آورد.گو اینکه در پیش بودن رویداد تبریز ۲۰۱۸ و فرصت اندک برای آماده سازی شهر جهت این رویداد آزمونی سخت برای این استاد دانشگاه خواهد بود.
در این میان اصلاح طلبان که سرمست از پیروزی لیست امید در انتخابات شورا ها بودند اکنون معترضند که چرا باید شهرداری از بین اصلاح طلبان انتخاب نشود؟ در این مجال باید دو مورد را یاد اور شد نخست اینکه وقتی به سلیمان پورگزینه اصلاح طلبان در روز آخر نگاه کنید اثری از اصلاح طلبی در وی پیدا نشده و همه بیشتر وی را در همان قامت شهردار در تیم سردار نوین شهردار اصولگرای دهه هشتاد تبریز به یاد دارند. در این میان شاید حرف های مسعودی ریحان یکی از اعضای لیست امید شورای پنجم شهر تبریز که در پایان رای گیری شهردار هم پر بیراه نبود که گفت: شهین باهر را اصلاح طلب تر از سلیمانپور دیدم!!! و بایستی گفت وقتی افراد پر قدرت تر از سلیمان پور نتوانستند به عنوان گزینه لیست امید معرفی شوند باعث انشقاق در لیست امید شد و مصداق همان مثال معروف بود که “خود کرده را تدبیر نیست “و همین چرخش دو نفر از لیست امید کافی بود تا گزینه اقلیت شورا بر مسند شهرداری بنشیند و ثابت شود که در عالم سیاست همیشه دو دو تا چهار تا نیست!!!
نکته دوم که باید به دوستان سیاسی یاد آور شد این است که شورای شهر و روستا به عنوان یک نهاد مشورتی و پارلمان محلی بایستی به دور از سیاست زدگی به دنبال توسعه همه جانبه شهر و روستا باشد.اعضای شورا بایستی به دور از ملاحظات حزبی و سیاسی به دنبال راهکارهای لازم برای توسعه مردم منطقه خود بوده ومشورت های لازم را در این خصوص به نمایندگان مجلس شورای اسلامی جهت وضع قوانین لازم و فرمانداران واستاندار جهت اجرای هرچه بهتر قوانین ارائه دهند.
بی شک تجربه کافی برای اداره یک کلانشهر و عدم اعتماد مردم به وی در انتخابات اخیر شوراهای اسلامی می تواند دو نقطه ضعف وی از سوی منتقدین به شمار آید اما بایستی به تخصص دانشگاهی وی ،حضور در شورای اسلامی کلانشهر تبریز در دوره گذشته نیز اعتنا کرد و امید وار بود که وی به عنوان نماینده نسل جوان در عرصه های کلان مدیریت در شهر تبریز بتواند موفق شود.در این میان بایستی بنشینیم و و منتظر باشیم که این امر را نیز گذشت زمان به قضاوت خواهد نشست.