وحید خوش زرع// روزنامه نگار و کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی بازهم حادثه تلخی دیگر ایران را فرا گرفت و زلزله نه تنها کرمانشاه بلکه دل همه مردم ایران را لرزاند. بی شک دیدن و شنیدن تصاویر و اخبار مردم مصیبت دیده در کرمانشاه و سرپل ذهاب و سایر شهرهای زلزله زده دل هر انسانی […]

وحید خوش زرع//
روزنامه نگار و کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی
بازهم حادثه تلخی دیگر ایران را فرا گرفت و زلزله نه تنها کرمانشاه بلکه دل همه مردم ایران را لرزاند. بی شک دیدن و شنیدن تصاویر و اخبار مردم مصیبت دیده در کرمانشاه و سرپل ذهاب و سایر شهرهای زلزله زده دل هر انسانی را آزرده خاطر می کند و همه در تلاش هستند تا از دور و نزدیک برای هموطنان خود کمک کنند. اما دیروز درست در اولین روز این حادثه تلخ و غمبار زمانیکه همه بایستی برای امر امدادرسانی و کمک برای نجات زلزله زدگان از زیر آوار کمک کنند شاهد مجادلات سیاسی در بین گروه های مختلف بودیم.از پخش شایعات مختلف توسط عناصر معاند و رسانه های ضد انقلاب در خصوص اینکه این حادثه ناگوار بر اثر انفجار بوده نه زلزله ، گرفته تا پررنگ کردن تصاویر ساختمانهای فروریخته مساکن مهر در این حادثه توسط بسیاری از خبرگزاری ها و کانال های خبری سیاسی برای تسویه حساب سیاسی با رئیس دولتهای نهم و دهم که متولی و مبتکر ساخت مساکن مهر وی و دولتش بودند….!! البته کار تا جایی پیش رفت که عکس های تخریب شده ساختمان های دیگر کشورهای منطقه نیز به نام مساکن مهر فروریخته در این زلزله استفاده شد!!!
این البته اولین بار نبود در حادثه تلخ انفجار قطار تبریز- مشهد که اتفاقا در چند روز آینده به سالگرد آن حادثه غمبار و پرپر شدن ده ها تن از همشهریان عزیزمان در راه زیارت امام هشتم شیعیان بودند می شویم شاهد همین جدال ها و بگو مگو های سیاسی البته اینبار از سوی رقبای دولت فعلی در تخریبی عملکردشان بودیم والبته همچنان هستیم……
در این یادداشت نمی خواهم در خصوص خوب و یا بد بودن مساکن مهر بحث کنیم که این امر خود مجال دیگری می طلبد.بحث اصلی نمکی است که این جدال های سیاسی بر پیکر بازماندگان این حوادث تلخ می زند.چرا باید از هر اتفاقی برای تسویه حساب های سیاسی خود استفاده کنیم؟چرا زمانی را که باید برای کمک رسانی و امدادرسانی بزاریم به جدال ها وبگو مگو های سیاسی بگذرانیم؟چرا پدری که نگران سلامتی فرزند در زیر آوار مانده خود است شاهد این گونه مجادلات سیاسی باشد؟چرا پیرزنی که برای شب به دنبال چادری است برای فرزندانش بجای تسریع در امر کمک رسانی و شنیدن اخبار امید بخش از بسیج همه امکانات دولت و ملت برای خود شاهد مجادلات سیاسی باشد؟چرا باید اخلاق را قربانی سیاست کنیم؟؟؟؟؟
اگر به دنبال تلاش برای کاهش صدمات و تلخی حوادث در موارد مشابه آینده هستیم بایستی پس از گذشت روزهای اولیه و اتمام امدادرسانی و آواربرداری به دور از تعصبات سیاسی و منفعت شخصی متخصصان امر را گرد هم آوریم تا واکاوی کنیم که چرا بایستی ساختمانی که هنوز از عمر ساخت آن سه سالی نگذشته است اینچنین فرو ریزد؟چرا بیمارستانی که باید پناهگاه بیماران و مصدومان در چنین حوادثی باشد ویران می شود و قابل استفاده نمی شود؟چرا تجهیزات میلیاردی که صرف تجهیز این بیمارستانها شده است زیر آوار می ماند و مصدومان سرگردان درمان؟مگر ساختمان بیمارستان ها هم مساکن مهر بود که فروریخت؟چرا بیمارستان امام حسین (ع)هشترود که در زمان وزارت نماینده کنونی شهرمان در مجلس شورای اسلامی ، توسط وزارتخانه ایشان تحویل گرفته شده بود در کمتر از ده سال سقفش فرو ریخت و دیوارهایش شکست ؟البته بدون زلزله و حوادث طبیعی و بسیاری از چرا های دیگر که بایستی پاسخ مناسب در وقت مناسب داده شود.
بسیاری از این دست موارد در کشورمان روی داده است که بایستی این بار مسئولان مربوطه مهندسینی که پایان کار این ساختمان ها را امضا کرده اند،نظام مهندسی هایی که این مهندسان را به عنوان ناظر پروژه فرستاده اند ،پیمانکاران متخلفی که کم کاری و کم فروشی کرده اند تا مسئولان بالاترشان در هر رده و پستی که هستند بدون اغماض و ملاحظه کاری و مصلحت اندیشی برای بازگرداندن این قطار بی تدبیری به ریل صحیح خود محاکمه و به مردم معرفی نمایند تا دیگر شاهد اینگونه مشکلات در آینده نباشیم.

البته  متاسفانه عملکرد گذشته در این خصوص نشان می دهد که تا زمانیکه حادثه های ناگوار اینچنینی تازه و در صدر اخبار است و به قول معروف تب قضیه بالاست و بحث روز است همه از لزوم برخورد متخلفان و……سخن می گویند اما پس از گذشت زمان و از یاد رفتن موضوع و کاهش حساسیت های اجتماعی مسئولین امر هم به راحتی این موارد را به بایگانی می سپارند واین قصه همچنان ادامه دارد/.