شب ششم ماه محرم منتسب به حضرت قاسم بن حسن (ع) است و به یاد آن شهید نوجوان کربلا مراسم عزاداری در اقصی نقاط کشورمان به ویژه شهر تبریز برگزار می شود، اما دریغ و درد که علی رغم اطلاع رسانی های مختلف توسط کارشناسان سازمان تبلیغات اسلامی در سطح هیئات و تکایا هنوز رد […]

شب ششم ماه محرم منتسب به حضرت قاسم بن حسن (ع) است و به یاد آن شهید نوجوان کربلا مراسم عزاداری در اقصی نقاط کشورمان به ویژه شهر تبریز برگزار می شود، اما دریغ و درد که علی رغم اطلاع رسانی های مختلف توسط کارشناسان سازمان تبلیغات اسلامی در سطح هیئات و تکایا هنوز رد پای شوم تحریف و خرافه به چشم می خورد.

شرح آنلاین/ رامین فرهودی: تحریفی ناشی از تعصب کور مذهبی و خرافه ای که مولود جهل عاملان به پوسته دین است و این همه همان آبی است که به آسیاب دشمن ریخته می شود. چهره مذهب شیعه را مخدوش و بدخواهان آن را بیش از پیش متوحش می سازد.

بهانه ای می شود برای اینکه کیاست شیعی و سیاست علوی آن زیر سوال برود و تدبیر دلسوزان بی اثر شود. خنده منافقان از پستوی خانه هایشان بیرون آمده و خنده شومشان در قاب رسانه های انگلیسی و آمریکایی جان بگیرد، که این همه از سر جهل مذهبی های شیعه است و حال آن که حماقت یک عده را نمی توان به پای عده ای دیگر نوشت و در این میانه رسوایی همسایه دامن اهل محل را گرفته است.

الغرض شب ششم ماه محرم منتسب به نام نامی حضرت قاسم بن الحسن(ع) یار نوجوان امام حسین(ع) در دشت کربلاست. به رسم هیئتی ها این روز را به روضه خوانی آن فرزند خلف حسنی می پردازند اما در این معرکه خون و اشک حال آدمی را آینه و شمعدانی بزک کرده در کنار کله قند عقدکنان با ریتم طبل عروسی عربی به هم می زند.

بی شک وقتی حال عزاداری با ریتم عروسی به هم می خورد یعنی این وسط چیزی درست نیست و واقعیت هم همین است.

متاسفانه بدعت گذاران تاریخ کربلا به صغیر و کبیر سپاه امام حسین(ع) رحم نکرده و با قرار گرفتن در صف یزیدیان زمان تیر و سنان جهل را با زهر شمشیر تعصب کورکورانه در هم آمیخته و بر پیکر تشیع فرود آورده اند.

ماجرای حجله قاسم چیست؟

“ملاحسین کاشفی” اولین بدعت افکن تاریخ کربلاست که بیان واقعه حجله حضرت قاسم(ع) در کتاب “روضه الشهدا” پرداخته است. بر اساس تحقیق علما تا پیش از این اثر هیچ سخنی از عروسی حضرت قاسم(ع) در هیچ کتابی نبوده است.

برخی از “فخرالدین طریحی” نیز این واقعه را روایت کرده اند اما “مقرم” از علمای بنام شیعی معتقد است در کتاب ” المنتخب فی جمیع المراثی و الخطب” وی دست برده اند و در مقام علمی او چنین خطایی جای ندارد.

“علامه مجلسی”، “شیخ عباس قمی” ، ” شهید قاضی طباطبایی” از جمله مخالفان این روایت بوده و در رد آن به تفصیل ارائه ادله کرده اند.

به عنوان مثال شهید مطهری در این باره می نویسد: “… در همان گرماگرم روز عاشورا که می‌دانید مجال نماز خواندن هم نبود، امام نماز خوف خواند و با عجله هم خواند، حتی دو نفر از اصحاب آمدند و خودشان را سپر قرار دادند که امام بتواند این دو رکعت نماز خوف را بخواند… ولی گفته‌اند در همان وقت امام فرمود: حجله عروسی راه بیندازید، من می‌خواهم عروسی قاسم با یکی از دخترهایم را این جا، لااقل شبیه آن هم که شده ببینم ! یکی از چیزهایی که از تعزیه خوان‌های ما هرگز جدا نمی‌شد عروسی قاسم نوکدخدا؛ یعنی نوداماد بود. در صورتی که این در هیچ کتابی از کتاب‌های تاریخی معتبر وجود ندارد”.

سید عباس الموسوی مقرم نیز در این باره گفته است:” هر چه در عروسی قاسم می‌گویند، نادرست است؛ چرا که قاسم به سن بلوغ نرسیده بود و هرگز نص صحیحی نیز در این باره از مورخان وارد نشده است. اما شیخ فخرالدین طریحی با آن عظمت و جلالت در علم، امکان ندارد که چنین داستانی را نوشته باشد و بر کسی روا نیست که در حق او این خرافه را تصور کند. در کتاب او، منتخب، دست برده‌اند و این افسانه را داخل آن کرده‌اند؛ طریحی آن کس را هیچ‌وقت نخواهد بخشید”.

اصل ماجرا چیست؟

برخی معتقدند عروسی اتفاق افتاده در کاروان امام حسین(ع) مربوط به حسن مثنی است. حسن مثنی یکی از فرزندان امام حسن(ع) است. وی داماد امام حسین(ع) و شوهر فاطمه بنت الحسین بوده و در این مسئله کسی اختلاف نظر ندارد. فرزندان و نسل وی از جمله عبدالله محض، محمد نفس زکیه و ابراهیم بن عبدالله معروف به قتیل باخمراعلیه خلفای عباسی قیام کردند. لذا در اینکه حسن مثنی داماد امام حسین(ع) بوده تردیدی نمی‌ماند.

داستان عروسی حسن مثنی بر طبق بعضی منابع تاریخی بدین شرح است : حسن مثنی یکی از دختران امام حسین(ع) را خواستگاری کرد، امام به وی فرمود هر کدام از دخترانش فاطمه یا سکینهرا می‌خواهد انتخاب کند. حسن خجالت کشیده و حرفی نزد. امام، فاطمه را به عقد وی در آورد چون به مادرش شبیه‌تر بود. به گفته “ابن فندق بیهقی” این ازدواج در سال شهادت امام حسین(ع) اتفاق افتاده است. از آنجا که امام در روز دهم محرم سال ۶۱به شهادت رسیده، به احتمال زیاد این ازدواج در سال ۶۰ و به مدت کوتاهی قبل از روز عاشورا در مکهاتفاق افتاده‌است، لذا حسن مثنی با همسرش فاطمه در کربلا حضور داشته است.

بدین ترتیب به نظر شهید قاضی طباطبایی این عروسی صحت دارد ولی کاشفی به اشتباه آن را در حق قاسم نقل کرده، عروسی در حق قاسم(ع) شهرت یافته و قضیه دو برادر با هم اشتباه شده‌است.

متاسفانه با تمام این تفاسیر شب گذشته در یکی از دستجات حسینی تبریز شاهد ادامه این وهن در حق امام حسین(ع) بودم و امید است تا به زودی شاهد برچیده شدن این بدعت ها و خرافه ها هنگام برپایی عزای حسینی باشیم.