امروزه که پای تلفن های همراه در زندگی انسان ها باز شده، لازم است ۲۰۰۰ تلفن همگانی که در سطح شهرتبریز بلااستفاده مانده‌اند، به طرق دیگری مورد استفاده قرار گرفته و پوست‌اندازی کنند. شرح آنلاین – بهنام عبداللهی: امروزه، در عصر تعبیر خیال‌پردازی‌های ژول ورن – نویسنده علمی-تخیلی غربی- زندگی می‌کنیم. در عصری که آرزوهای […]

امروزه که پای تلفن های همراه در زندگی انسان ها باز شده، لازم است ۲۰۰۰ تلفن همگانی که در سطح شهرتبریز بلااستفاده مانده‌اند، به طرق دیگری مورد استفاده قرار گرفته و پوست‌اندازی کنند.

شرح آنلاینبهنام عبداللهی: امروزه، در عصر تعبیر خیال‌پردازی‌های ژول ورن – نویسنده علمی-تخیلی غربی- زندگی می‌کنیم. در عصری که آرزوهای دور بشر به زیر دستانش رسیده است.

زمانی ارتباط انسان‌ها از راه دور با یکدیگر، تنها خیالی دور و تمسخرآمیز بود؛ زمانی اختراع تلفن، از بزرگ‌ترین دستاوردهای انسان به شمار می‌آمد و زمانی نیز کشیده شدن پای تلفن‌ها به خیابان‌های شهر، جلوه‌ای بارز از توسعه خدمات و فناوری شد.

در حقیقت، زمانی‌که کوچک‌ترین ارتباطات از راه دور توسط شهروندان، بسیار ارزشمند شمرده می‌شد، همین‌که مردم در کوچه و خیابان و مکان‌های عمومی می‌توانستند با استفاده از تلفن‌هایی که به اسم «تلفن‌های همگانی» مصطلح شده بودند، با یکدیگر در ارتباط باشند، مزیت برجسته یک شهر به حساب می‌آمد. به طوری‌که مردم به صورت مکرر از این خدمت شهری استفاده می‌کردند و تقاضای فراوان آن باعث تعدد تلفن‌های همگانی در سطح شهرهای کوچک و بزرگ شد.

با عنایت بر این‌که امروزه تکنولوژی‌های کوچک‌تر بزرگی پا در روستاها و شهرهای مدرن گذشته‌اند، دیگر جای خالی تلفن‌های همگانی را در زندگی روزانه انسان‌ها به صورت کاملا ملموسی می‌توان حس کرد. اما سوال تعجب‌برانگیز اینجاست که چرا جسم بی‌روح تلفن‌های همگانی هنوز در پیکره شهرها دارای جایگاه هست.

میزان مصرف تلفن‌های همگانی، به مخارج نگه‌داری آن‌ها نمی‌ارزد

در شهری چون تبریز که اسم سنگین و رنگین اولین‌ها را به دوش می‌کشد، باید انتظار داشت که تلفن‌های همگانی نیز در این شهر قدمتی چندیدن ساله داشته باشند و چشمان مردمان تبریزی با این تلفن‌هایی که در اشکال و رنگ‌های مختلف از زمان‌های دور در معرض دید قرار گرفته‌اند، آمیخته باشد.

درباره میزان استفاده تلفن‌های همگانی توسط ساکنان استان و به خصوص تبریز، نادر نیک‌سیرت، مدیر روابط‌عمومی اداره مخابرات آذربایجان شرقی در گفتگو با خبرنگار شرح آنلاین می‌گوید: باید گفت مصرف مردم از این نوع تلفن‌ها با ورود تلفن‌های خانگی یا تلفن‌های همراه بسیار کاهش یافته است و اصلا قابل قیاس با چندین سال گذشته نیست.

وی تاکید می‌کند: استفاده از تلفن‌های همگانی یا عمومی به حدی کاهش یافته است که می‌توان گفت دیگر میزان استفاده مردم از این خدمت شهری، به مخارج نگه‌داری از آن به هیچ‌وجه نمی‌ارزد.

تصمیمی برای جمع آوری تلفن های عمومی نداریم

نیک‌سیرت درباره جمع‌آوری تلفن‌های همگانی از سطح شهر اظهار می‌دارد: باتوجه به اینکه تعداد اندکی از شهروندان هنوز از تلفن‌های همگانی استفاده می‌کنند و جزو نیازهای‌شان محسوب می‌شود، تصمیم به جمع‌آوری یا ریشه‌کن کردن آن از سطح شهر نداریم ولی از طرفی دیگر برای توسعه آن‌ها نیز برنامه‌ای نخواهیم داشت.

وی با اشاره به اینکه می‌توان ظاهر و شکل و رنگ این تلفن‌ها را تغییر داد، تصریح می‌کند: در طول یک‌هفته ما می‌توانیم به رنگ‌آمیزی این تلفن‌های عمومی بپردازیم و اگر دستگاه‌ها یا ارگان‌های دیگری در این‌باره طرح یا برنامه‌ای داشته باشند، استقبال می‌کنیم و از آن‌ها می‌خواهیم با ما در این زمینه همکاری کنند.

حق نداریم خدمات شهری را ریشه‌کن کنیم

مدیر روابط عمومی مخابرات استان اعلام می‌کند: شهرداری برخی مناطق، چند مدت پیش خواستار کم کردن این تلفن‌ها از سطح شهر شده بودند که با مخالفت سازمان تنظیم مقررات مواجه شد و طبق آن، ما موظفیم این خدمات شهری را نه تنها کاهش ندهیم، بلکه به گسترش آن‌ها نیز بیاندیشیم.

وی همچنین با بیان این‌که هم‌اکنون حدود ۲۰۰۰ تلفن همگانی در سطح تبریز وجود دارد، اضافه می‌کند: ما زمانی که این تلفن‌ها مورد نیاز همگان بود، در نقاطی از شهر تبریز مثل آبرسان که مرکز شهر محسوب می‌شود تعداد زیادی تلفن همگانی برای استفاده مردم راه‌اندازی کردیم درحالی که در مناطق کم‌رفت و آمد این تکثر دیده نمی‌شود. به هر حال امروز در هیچ‌کجای شهر ناظر استقبال و استفاده مردم نیستیم.

طبق اظهارات مدیر روابط عمومی اداره مخابرات استان، تلفن‌های همگانی موجود در سطح شهرها و روستاها، توسط اداره‌ای که پیمانکار رسیدگی به امور فنی آن‌هاست نگه‌داری و در صورت نیاز تعمیر می‌شود که این امر هزینه چشم‌گیری را به خود اختصاص می‌دهد.

از آلودگی‌های بصری تا جاذبه‌های دیداری

از زمانی که پای تلفن‌های همگانی به شهر باز شده، شاهد تحولات ظاهری و باطنی آن از قبیل اینکه زمانی باید بابت مکالمه پول خرد پرداخت می‌کردیم و اکنون از کارت‌های اعتباری استفاده می‌کنیم، یا در دورانی که اکنون از آن‌ها به عنوان نوستالژی یاد می‌شود، تلفن‌های عمومی در شکل و شمایل دیگری در شهر جا خوش کرده بودند و اکنون به صورت دیگری و… .

یکی از مولفه‌های شهر توسعه‌یافته،جاذبه های بصری آن شهر است

رئیس حوزه هنری آذربایجان شرقی در گفتگو با خبرنگار شرح آنلاین تشریح می کند: یکی از مولفه‌های شهر توسعه‌یافته این است که جاذبه‌های بصری به حد کافی ارتقا یافته باشند تا بر عموم اقشار مردم از لحاظ روانی تاثیرات مثبتی بگذارند. امروزه از نظر جاذبه‌های بصری شهری، هرچقدر انسجام و سازماندهی انجام شود، شاهد تاثیرات مثبت کلانی خواهیم بود.

حسن میلانی می‌افزاید: همچنین هرچقدر جاذبه‌های بصری خشک و خشن باشند تاثیرات منفی بر اذهان و رفتار و خلقیات مردم می‌گذارند و متولیان امر در این عرصه باید بکوشند این جاذبه‌ها را ظریف‌تر و زیباتر طراحی و ارائه کنند.

وی با برشمردن تلفن‌های همگانی، صندوق‌های صدقات و… به عنوان آلودگی‌های بصری خاطرنشان می‌کند: دیگر اکنون در شهرهای توسعه‌یافته شاهد آنیم که جمع‌آوری صدقات و کمک‌های مردمی به شیوه‌های خیلی مدرن‌تر انجام می‌گیرد و جایگزین مناسبی برای همین صنوق‌ها در شهر اندیشده‌اند تا از فضاهای شهری بیش‌ترین بهره را ببرند.

میلانی خبر می‌دهد: حوزه هنری طی جلساتی که با سازمان زیباسازی شهرداری داشته، برای تصویرسازی‌های شهری و طراحی‌های گرافیکی در سطح شهر آمادگی خود را اعلام کرده است.

وی در پایان اضافه می‌کند: ما طرح‌هایی داریم برای تغییر جلوه‌دادن برخی جاذبه‌های بصری همچون تلفن‌های همگانی که کاربری آن‌ها را از زواید بصری به جاذبه‌های بصری تبدیل کنیم.

از تلفن‌های همگانی در مبلمان شهری استفاده کنیم

هرجا که سخن از امور شهری به میان می‌آید، بلافاصله ادعاهای کلان شهرداری برای کلانشهری چون تبریز تداعی می‌شود. ادعاها، وعده و وعیدهایی که اگر عملی می‌شد، شاید لازم نبود این گزارش را به طرف تبریز ۲۰۱۸ و ضعف‌هایش در جزئیات و کلیات سمت دهیم. اگر بنا باشد تغییراتی در نحوه ارائه خدمات شهری توسط دستگاه‌های مختلف انجام شود، قطعا یک‌طرفش برمی‌گردد به شهرداری که برای یاری رساندن به سایر ارگان‌ها در بحث شهری، می‌تواند تاثیر گذار باشد.

برای اینکه مثلث تحول‌گران تلفن‌های همگانی کامل شود، قطعا ضلع سنگینی چون شهرداری، نیازی مبرم است. سعید حاجی‌زاده، رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر تبریز راجع به تلفن‌های همگانی بهخبرنگار شرح آنلاین می‌گوید: امروزه دیگر کمتر کسی را می‌توان یافت که از تلفن همراه استفاده کند و این باعث می‌شود تلفن‌های همگانی کاربردی که در ایام گذشته داشتند، نداشته باشند.

وی درباره برچیده شدن تلفن‌های همگانی از پیکره شهر تشریح می‌کند: جمع‌آوری و ریشه‌کن کردن این خدمات شهری کار درستی نیست چراکه حتی اگر قرار باشد یک‌نفر از یک خدمت شهری استفاده کند، ما موظفیم آن را فراهم کنیم. همچنین در مواقعی ضروری که تلفن همراه در دسترس نمی‌باشد، با توجه به اینکه اصناف اعتماد کافی را برای ارائه تلفن‌های مغازه‌شان ندارند، می‌توان از تلفن‌های همگانی استفاده کرد.

وی اضافه می‌کند: این قضیه نیازمند یک برناشرح آنلاینیزی صحیح و سازماندهی است تا حداقل از این تلفن‌ها به عنوان مبلمان‌های شهری استفاده کنیم.
برطرف کردن نیاز مردم، در شکل و شمایلی مطلوب‌تر

حاجی‌زاده خاطرنشان می‌کند: اینکه این باجه‌های قدیمی تلفن‌های همگانی تبدیل شوند به چیزهایی مثل آکواریوم، باعث از بین رفتن کاربرد آن‌ها می‌شود ولی در عوض می‌توان به عنوان تداعی‌گر خاطرات گذشته بهره برد.

رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر تبریز اظهار می‌کند: باتوجه به اینکه تبریز ۲۰۱۸ پیش روی ما قرار دارد، می‌توانیم تلفن‌های همگانی را با کمک ارگان‌هایی چون مخابرات، به عنوان زبیاسازی شهری مورد توجه قرار دهیم تا بتوانیم نیازهای مردم را در شکل و شمایل مطلوب‌تری برطرف کنیم.

شاید بتوان گفت این روزها آنقدر مشکلات درشت‌تری با گردش در شهر به چشم می‌خورد که وجود و تعدد تلفن‌های همگانی در آن بین، نه‌تنها عیب به حساب نمی‌آید، بلکه با آن‌ها می‌توان بسیاری از جاهای خالی فضای شهری را پر کرد. اما این می‌تواند برای شهر و محلی صدق کند که قرار نباشد یک‌سال بعد، پایتخت گردشگری کشورهای اسلامی بشود.

وقتی با نگاهی خیلی ساده درمی‌یابیم که تلفن‌های همگانی تبدیل شده‌اند به بولتن تبلیغاتی و… دیگر می‌توان دریافت که این چهره از خدمات شهری که موجب ارتباط می‌شد، هیچ تفاوتی با دیوار ندارد.

اکنون که شرایط با چندسال گذشته تفاوت کرده و ما قرار است به‌زودی زود میزبان گردشگرانی از سایر فرهنگ‌ها و مملکت‌ها باشیم، باید هرچه در بساط داریم در راه آنان و سربلندی شهر خود پهن کنیم. اینکه تلفن‌های عمومی با تعدادی زیاد و ناموزون بر پیکره شهر جا خوش کرده‌اند و یک‌درصد از مردم نیز از آن‌ها استفاده نمی‌کنند، می‌تواند جریقه‌ای باشد برای مسئولینی که همه‌چیز را با نگاه سدمعبر می‌بینند، مگر چیزهایی که در زوایای پنهان‌شان سودهایی داشته باشند.
تا این‌جا که مسئولان دستگاه‌ها و ادارات مختلف

برای ایجاد تحول در شکل ظاهری و شاید باطنی تلفن‌های همگانی اعلام آمادگی کرده‌اند، کار خاصی انجام نگرفته و تنها یک وعده به طومار طولانی وعده‌های مسئولانه اضافه شده است. بی‌شک حتی برای ایجاد کوچک‌ترین تغییری در شهر لازم است یک قشر از مسئولان و مردم عزم‌شان را جزم کنند تا بلکه در بین دوست و دشمن شرمنده و خار نشویم.