دولت یازدهم وقتش با برجام هدر شد و در آستانه انتخابات دوازدهم ریاست جمهوری آقای جهانگیری مدام از افتخارات دولت در کنترل قیمت ها و ارز و گشوده شدن درهای دنیای متمدن به روی ملت ایران سخن می گفت. اما هم اکنون نتیجه چیزی نیست جز افزایش فاحش قیمت ها تا چند صد درصد و ایجاد شکاف طبقاتی و رشد آسیب های اجتماعی که در استان ایلام در قالب خودکشی جوانان و در سطح کشور افزایش طلاق ها و از هم پاشیدگی خانواده ها آشکار شده است.

آیا واقعا حق این مردم این بود؟! مردمی که اعتمادشان خدشه دار شده است و امیدشان ناامید. چه کسی باید بهای این بی اعتمادی را به دولت بپردازد، نظام یا مسئولان دلسوزی که فقط وقت و جانشان در خدمت انقلاب اسلامی است.

مسئله این است وقتی خانه ای را ویران کنند همه دیوارهایش با هم فرو می ریزد و این دولت آقای روحانی است که تحفه اش فرو ریخته شدن دیوار اعتماد بین مردم و مسئولان شده است.

به راستی حدیث شریف “همه امور با تدبیر رو به صلاح می رود” در مورد دولت تدبیر و امید که از تدبیر فقط شعارش را داده و از امید فقط ناامیدی نصیبمان شده می تواند آب رفته را به جوی بازگرداند؟

آقای رئیس جمهور سهم مردم از عدالت و سفره انقلاب این نیست. شما در باغ سبزی را نشان دادید و کلیدش را هم گم کردید. قفل این باغ سبز تفکرات تکنوکرات شماست و کلیدش بازگشت به روحیه انقلابی وکار جهادی است وبه کارگزارتان بفرماید بجای بحران سازی به فکر سفره معیشتی مردم باشید .