حامد عاطفی فر// روزنامه نگار اظهارات اخیر علیرضابیگی، یکی از نمایندگان تبریز در مجلس و صحنه گردانی او برای دادن کارت زردِ خانه ملت به وزیر کشور از سویی و امضاء نکردن صورتجلسۀ مربوط به انتخاب شهردار جدید تبریز از سوی دیگر، تنش های غیرضروری را در استان بار دیگر به اوج رسانده است […]

 

حامد عاطفی فر//
روزنامه نگار

اظهارات اخیر علیرضابیگی، یکی از نمایندگان تبریز در مجلس و صحنه گردانی او برای دادن کارت زردِ خانه ملت به وزیر کشور از سویی و امضاء نکردن صورتجلسۀ مربوط به انتخاب شهردار جدید تبریز از سوی دیگر، تنش های غیرضروری را در استان بار دیگر به اوج رسانده است و این در حالیست که آذربایجان شرقی به شدت نیازمند همگرائی برای توسعه است.
سخنرانی  روز سه شنبۀ علیرضابیگی به نمایندگی از محمدحسین فرهنگی، محمداسماعیل سعیدی و پنج امضاء کنندۀ دیگر سوال از وزیر کشور در مجلس درباره فقدان نظارت فرمانداران بر مصوبات و عملکرد شوراهای اسلامی شهر و روستا و طرح برخی از موضوعات دیگر مانند مساله دار بودن انتصاب های وزیر کشور و یا بی تدبیری در مدیریت سیل فروردینِ آذرشهر و عجب شیر تبلور کشمکش های بی مورد سیاسی در سطح مدیران استان بود که در صحن مجلس مطرح شد.
امضاء نکردن صورتجلسۀ انتخاب شهردار توسط اعضای منتسب به لیست امید هم دیگر مصداق بگومگوهای سیاسی است که در سطحی پایین تر و در پارلمان محلی، بروز و ظهور داشته است. به دنبال رسانه ای شدن این اختلاف های عمیق، سوال اساسی مردم این است که چرا اصلاح طلبان که مدعی احترام به دموکراسی و احترام به رأی اکثریت هستند، از تصمیم اکثریت حمایت نمی کنند و شورا و تبریز را وارد فاز جدیدی از تنش های سیاسی کرده اند؟
البته در مروری بر اظهارنظرهای مسئولان استان در همین چند روز اخیر می توان نمونه های دیگری از دامن زدن به حواشیِ بی مورد و قطبی کردن غیرضروریِ فضای آذربایجان شرقی را پیدا کرد. احمد علیرضابیگی، در یکی از اظهار نظرهای خود از معتبر نبودن مدرک تحصیلیِ یکی از اعضای شورای شهر سخن به میان آورده و جالب تر این که به صورت تلویحی، اعضای علی البدل شورای شهر تبریز را به اعتراض به این وضعیت تشویق کرده است!
بررسی چرائی حاکمیت این فضا در استان و برآورد سهم نخبگان سیاسی و یا رسانه ها در شکل گیری این فضا مجال دیگری را می طلبد اما سوال این است که چنین اظهارنظرهایی چه میزان با فرآیند توسعۀ استان همخوانی دارد؟ بدیهی است که این بگومگوهای سیاسی و حواشیِ مضّرِ قطبی کردن استان، امری ضدتوسعه بوده و فقط افکار عمومی و خود این مسئولان را سرگرم می سازد.
در همین فضا و در همین روزها اما می توان اظهارنظرهایی را هم یافت که نشان از دغدغه مندی توسعه استان دارد. به تازگی مسعود پزشکیان، دیگر نماینده تبریز در نشست مشترک مجمع نمایندگان استان با استاندار آذربایجان شرقی از ضرورت اجرای پروژه های مربوط به حوزه راه و مشخصاً اتوبان تبریز – سهند سخن گفته بود. و یا مجید خدابخش، استاندار جدید در یکی از نخستین اظهارنظرهای خود از نامتوازن بودن حجم تولید و مصرف برق در استان گفته بود که هرگز از سوی رسانه ها برجسته نشد و مورد توجه قرار نگرفت.
واقعیت امر این است که آذربایجان شرقی نیازمند عزم عمومیِ مردم و مسئولان برای به سرانجام رساندن پروژه های عمرانی مانند پروژه های راه، خط آهن، واحدهای بزرگ معدنی و صنعتی و تقویت زیرساخت های خدماتی نظیر آب، برق، مخابرات و فناوری های نوین ارتباطی است.
اکنون که آذربایجان شرقی مقطع جدیدی از تاریخ خود را با حضور استاندار تازه نفس و امام جمعه جدید آغاز کرده است، ضرورت دارد با تدبیر و راهبریِ آنان، «گفتمان توسعه» به گفتمان غالب در آذربایجان شرقی تبدیل شود تا در سایۀ همگرائی و ایجاد آرامش، قله های ترقی استان یک به یک فتح شود.