شاید این گفته بجا باشد که بگوییم نمایشگاه بین‌المللی تبریز هر سال بدتر از پارسال چرا که هرسال هم تعداد ناشران معتبر کم می‌شود و هم کیفیت نمایشگاه پایین‌تر می‌آید. به گزارش شرح آنلاین ، نمایشگاه بین‌المللی کتاب تبریز، نمایشگاهی که تنها نامش بزرگ است اما در کل در اندازه نام و شأن نمایشگاه بین‌المللی […]

شاید این گفته بجا باشد که بگوییم نمایشگاه بین‌المللی تبریز هر سال بدتر از پارسال چرا که هرسال هم تعداد ناشران معتبر کم می‌شود و هم کیفیت نمایشگاه پایین‌تر می‌آید.
به گزارش شرح آنلاین ، نمایشگاه بین‌المللی کتاب تبریز، نمایشگاهی که تنها نامش بزرگ است اما در کل در اندازه نام و شأن نمایشگاه بین‌المللی کتاب هم نیست، اینکه بگوییم نمایشگاه بین‌المللی تبریز هرسال بدتر از پارسال بوده، ناروا نگفته‌ایم، نمایشگاهی که نام بین‌المللی را یدک می‌کشد اما برندهای معتبر در حوزه نشر در این نمایشگاه حضور ندارند و یا به قول یکی از غرفه‌داران در صورت نیاز به رزرو غرفه، به‌صورت آزاد غرفه را رزرو می‌کنند.
در ابتدا سراغ چند برند در حوزه کتاب‌های کمک‌آموزشی در سالن امیرکبیر رفتیم، همچنان که در مورد قیمت‌ها و شرایط خرید کتاب حرف می‌زدیم در رابطه با وضعیت استقبال و فروش نیز از غرفه‌داران پرسیدیم، یکی از آنها گفت: استقبال نسبت به سال‌های گذشته کمتر شده و شاید بشود گفت به‌صورت اجباری برای خالی نماندن عریضه و بحث تبلیغات در این نمایشگاه شرکت کردیم، تنها نمایشگاهی که درآمد فوق‌العاده‌ای از آن داریم، نمایشگاه بین‌المللی تهران است،
در ادامه در خصوص بحث شلوغی غرفه‌های فروش محصولات غذایی در محوطه نمایشگاه نسبت به داخل سالن‌ها پرسیدیم که ادامه داد: انصافاً غرفه فروش محصولات خوراکی شلوغ‌تر از غرفه‌‌های کتاب است و البته این‌ یک مسئله طبیعی است چرا که خود من شخصاً به‌عنوان غرفه‌دار منتظر هستم تا وقت تمام شود و سراغ محصولات غذایی بروم.
گفتم پس می‌شود، این تیتر را زد که غرفه فروش شیرینی و شکلات پرفروش‌ترین غرفه نمایشگاه بین‌المللی کتاب تبریز است، با تائید گفت واقعاً هم چنین است.
در ادامه سراغ یکی دیگر از برندهای فروش کتاب‌های کمک‌درسی رفتیم، یکی دو نفر از جوانان در حال پرسیدن مطالبی در خصوص کتاب‌ها و قیمت فروش بودند، ما هم کنار آنها نشستیم، مراجعان به خاطر قیمت‌های بالای کتاب که البته ناشی از قیمت بالای کاغذ هست، بیشتر از خرید کتاب منصرف می‌شدند.
از یکی از غرفه‌داران پرسیدم، استقبال چگونه بود،گفت: تا به امروز که فروش آن‌ چنانی نداشتیم و استقبال از نمایشگاه کتاب افتضاح است و تا به امروز فقط خستگی برای‌ ما مانده است.
سراغ سالن پروین اعتصامی رفتیم، بیشتر کتاب‌های ادبی و تاریخی و دیگر موضوعات بود، مراجعه‌کننده‌ها بیشتر کتاب‌ها را نگاه می‌کردند و قیمت را که می‌دیدند، می‌گذاشتند سرجایش، کتاب‌هایی که شاید بشود گفت در سطح بالایی بودند امسال دیده نشد و بیشتر کتاب‌های ثابت نمایشگاه رمان‌ها و مجموعه شعاری بودند که سال‌های گذشته هم در غرفه‌ها به چشم می‌خورد.
کنار یکی از غرفه‌ها ایستادیم،از غرفه‌دار پرسیدم استقبال و فروش در این چند روز خوب بود، با لحنی ناامیدکننده گفت: نه متأسفانه، هم استقبال کم بوده و هم فروش کتابمان، متأسفانه کسی کتاب نمی‌خواند و هرکسی قیمت کتاب را می‌بیند، ابراز نارضایتی می‌کند.
این گفت‌وگو تنها نمونه‌ای از گفت‌وگوهای ما و با غرفه‌داران بود، شاید این گفته نابجا نباشد که بگوییم نمایشگاه بین‌المللی تبریز هر سال بدتر از پارسال چرا که هرسال هم تعداد ناشران معتبر کم می‌شود و هم کیفیت نمایشگاه پایین‌تر می‌آید،متأسفانه مسؤولان بیشتر به دنبال کمیت هستند تا با اعداد و ارقام بگویند این تعداد کتاب و ناشر در نمایشگاه شرکت کرده‌اند و به‌هیچ‌وجه به دنبال کیفیت محتوایی نمایشگاه نبوده و نیستند.
نگارنده : علی سلیمی