نام سردار سلیمانی برای ما ایرانی ها مثل مالک اشتر به علی بود.

سردار سلیمانی در برهه ای از زمان فرماندهی سپاه قدس را بر عهده داشت که دنیا با تمام وجود در تلاش بود تا با تلقین ناکارآمدی نظام اسلامی برای نسل جوان داخل کشور، انقلاب اسلامی را به سمت سقوط از درون سوق دهد و با درهم شکستن روحیه ایستادگی و مقاومت در افکار عمومی جهان، خود را امپراطور بلامنازع دنیا بنامد.

روحیه سردار سلیمانی برای نسل سوم و چهارم انقلاب به عنوان یک پدر معنوی روحیه خودباوری و اتکال به سرچشمه ایمان در برابر دنیای استکبار جهانی و صهیونیسم بین المللی بود.

تصویر سلیمانی از جبهه های محور مقاومت به داخل جیب جوانان انقلابی و مردم عادی ایران راه پیدا کرده بود چرا که روحیه خاص او در ایستادگی مقابل بیگانگان و جلوگیری از تعدی آنها به مرزهای میهن موجی از افتخار و روحیه را در دلهای ایرانیان ایجاد کرده بود.

شیوه فرماندهی او فرماندهی بر جبهه های خاکی نبود، او فرماندهی اش را تا درون سینه و قلوب مظلومان و آزادی خواهان جهان گسترده بود و همین امر او را در تاریخ این مرز و بوم ماندگار و وی را تبدیل به قهرمانی ملی برای نسل حاضر و نسل های آینده کرد.

شهادت وی برای همه ما تلخ است اما ققنوس برای کامل شدن و باز کردن راه برای ققنوس های جوان راهی جز به آتش کشیدن خود ندارد. سردار سلیمانی کسی است که از خاکستر ققنوسی اش ققنوس ها خواهد رویید.