استفاده از فضای مجازی آداب و اصولی دارد که اگر رعایت نشود تبدیل به معضل می شود و گاه همین بی توجهی به آداب باعث تولید فرهنگی می شود که دودش فقط در چشم خودمان می رود.

شرح آنلاین-رامین فرهودی/ نمی دانم در روز چقدر از وقتتان را صرف گردش در فضای مجازی می کنید اما قطعا اگر در این فضا حضور دارید به من حق خواهید داد. من و عجیجم همین الان یهویی، من و ماشینم همین الان یهویی، من و فلان چیزم همین الان یهویی… یا اینکه این دختر خانم های محترم را دیدید که عکس های پر زرق و برق کادوهای نامزدی و ولنتاین و تولدشان را زرت و زرت توی فضای مجازی منتشر می کنن؟ خوب که چی؟! من میگم : کوفت، ای درد، ای زهرمار که این تخم لق را توی جامعه می کارید و دیگران را هوایی می کنید.

گیرم که شما داری و پزش را هم میدهی، هیچ به این فکر کرده اید که با دیدن این همه مظاهر تجمل و قمپز در کردن های الکی دل خوش کن چه به سر کسی که ندارد می آورید؟ از قدیم گفتن تنی که عقل ندارد همیشه در عذاب است و این روزها کم نیستند کسانی که مغز را کادو پیچ کرده و فقط با چشمانشان تصمیم می گیرند. آقای محترم خانم محترم که مدام سلفی از سفره رنگین و فست فود فوت کورت های مراکز خرید شهرتان می گیری و پست می گذاری تا حالا فکر کردی با این کار چند نفر را به جون هم انداختی و با به رخ کشیدن داشته هایت که فقط در فضای مجازی ارزش دارند نداشته های دیگران را بر سرشان کوبیده ای؟

همین چند ماه پیش نامزد همسایه پایینی ما داشت تف می انداخت به صورت پسره که عرضه نداری منو خوشبخت کنی. اصلا تو به من توجه نمی کنی. برای من وقت نمیذاری. پسره می گفت: آخه چرا؟ دختر می گفت: ببین عکسای دوستمو با نامزدش کجاها میرن؟ تو اصلا منو همچین جایی بردی؟

پسره هم هی پشت سر هم پدر و مادر نامزد دوست نامزدشو مورد عنایت قرار می داد که لعنت به اونی که این بچشونو اینجوری تربیت کردن. مگه قراره من و تو هم به سبک اونا زندگی کنیم؟! من منم تو هم تو. اونا دوست دارن برن اورست تو هم باید بری؟ بابا این کافی شاپی که اونا رفتن اگه ما بریم یک هفته ای حقوق چندرغاز من ته میکشه اونوقت من تا آخر ماه چکار باید بکنم؟

دختره هم که زده بود تو خط چزوندن مدام می گفت: به من ربطی نداره اسمتو گذاشتی مرد اومدی زن گرفتی باید فکر اینجاشو هم میکردی؟ تو که عرضه نداشتی زن نگهداری غلط کردی… که یکهو صدای سیلی تازه داماد بیخ گوش نوعروس در فضای آپارتمان طنین انداز شد. چه سیلی ای بود خداییش شتتترررق…

بماند که کار بعدا به جدایی و بددهنی و اینجور چیزا کشید اما این همه را به جد گفتم که بدانید گاه یک حرکت اشتباه ما در فضای مجازی زندگی چند خانواده را به هم می ریزد. عزیزان تفریح و سرگرمی شما با عزیزانتان بخشی از زندگی خصوصی شماست و انعکاس آن در فضای مجازی برای فخر فروشی به هیچ عنوان درست نیست. سلفی با کادوهای همسرتان یا نامزدتان یا دوستانتان و نمایش آن برای عموم یعنی دهن کجی به وضع فعلی مردمی که هشتشان گروی نهشان است. یعنی ایجاد توقع بیجا در جامعه یعنی ایجاد اختلافات خانوادگی، یعنی دامن زدن به فاصله های طبقاتی. انسانی خوشبخت است که روحش پرورش یافته و خوشی هایش پایدار و ابدی باشند.

به خدا دارد باورم می شود همه اینهایی که مدام چنین فرهنگ هایی را ترویج می کنند مریض اند. بیاید به جای سلفی گرفتن با سفره های رنگارنگ فرهنگ سفره های ساده را ترویج دهیم. بیاید به جای سلفی با سگی که تازه خریده ایم سلفی از هزینه آن برای کودکان بی سرپرستی که در حسرت یک شهربازی اند را ترویج دهیم. خانم محترم آقای محترم هزینه یک ماه شما برای سگتان حقوق یک کارگر با حقوق مصوب دولت برای یک سر عائله است. به خدا این چیزها ارزش نیست، ضد ارزش است. برای آدمی که حرمت سگش بیشتر از همنوعش باشد باید فاتحه خواند. قرهنگ استفاده از فضای مجازی را ترویج دهیم.