شرح آنلاین – با گذشت تنها دو روز از آغاز تبلیغات انتخابات شوراهای اسلامی شهر تبریز، متاسفانه مناظر ناخوشایند و تاسفبار، سیمای شهر را در بخش عمده‌ای از شهر مخدوش کرده‌است.

تبلیغات پنجمبن انتخابات شورای اسلامی شهر از شب گذشته آغاز شده اما یک گردش گذرا در شهر، «فاصله شعار تا عمل» را در میان نامزدهای مختلف نشان‌ می‌دهد. بخش عمده‌ای از این پوسترها از سوی کسانی نصب شده است که در سال‌های اخیر، مسئولیت‌های اجرایی و نظارتی داشته‌اند و در جایگاه مسئولیتی خود، مدام از حقوق کارگر دم می‌زدند؛ اما حالا از یاد برده‌اند که این کارگر بی‌نوا است که باید تا پاسی از شب، مشغول بشور و بساب شهر شود.

یکی از همین ورشکسته‌های سیاسی که از سویی امیدی برای بازگشت به مدیریت دولتی ندارد و از سوی دیگر، در انتخابات مجلس دهم، از طرف مردم یکی از حوزه های اطراف پس زده شده، گویی قصد دارد انتقام شکست انتخاباتی در آن حوزه آن را از حوزه انتخابیه تبریز بستاند.

تا دیروز، داد و بیداد جناب دکتر، در دفاع از حقوق‌ کارگر، گوش هفت فلک را کرده‌بود اما حالا به جان شهر افتاده و یمین و یسار شهر را با چهره واترقیده و ژست‌های مضحک خود چنان به فنا داده که یک لشگر کارگر به سختی بتواند شهر را از نام و چهره وی پاکسازی کند. دیوارهای عمومی، دیوار خانه مردم، تابلوها و بلبوردهای شهر، تیرهای چراغ برق، دیواره روگذرها و زیرگذرها، جدول‌های حاشیه خیابان‌ها، تاسیسات برق و مخابرات، سازه‌های محیطی و حتی درختان زبان‌بسته، از ولع شهرت‌بازی «نماینده خیلی اپوزوسیون شهرداری» در امان نمانده است.

شهرداری تبریز با بسترسازی‌های منظم در سطح شهر، سعی کرده فضای شایسته‌ای را برای تبلیغات انتخاباتی نمایندگان فراهم کند. اما ظاهراً برخی ها نیازی به چنین امکاناتی ندارند. گاهی کم‌و‌کیف تبلیغات، برای شناختن یک نامزد انتخاباتی کافی است. گاهی نیت واقعی یک نماینده از پشت همین فیگورهای شیک و اتوکشیده پیداست.

امید آن‌که با تجربه اتفاقات تلخ گذشته، «۲۹ اردیبهشت» نقطه پایانی باشد برای عرض‌اندام آن‌هایی که سال‌های متمادی، گمان داشتند می‌توانند مظلومیت و شرافت قشر کارگر را به وسلیه‌ای برای ترقی خود تبدیل کنند.

نویسنده : محمد محمود زاده