وحید خوش زرع// گروه صنعتی ماشین‌سازی تبریز یکی از بزرگ‌ترین کارخانه‌های شهر تبریز واقع در قراملک، تولیدکننده انواع ماشین‌های صنعتی مانند انواع ماشین‌افزار، کمپرسورهای صنعتی، پمپ‌های آب، الکتروموتور، لیف‌تراک، انواع موتورهای دیزلی، ماشین‌آلات نساجی، ماشین‌های تراش، ماشین‌های فرز، ماشین‌های مته، قطعات ریخته و دستگاه‌های CNC بود. قرارداد ساخت این کارخانه بین ایران و چکسلواکی سابق […]

وحید خوش زرع//

گروه صنعتی ماشین‌سازی تبریز یکی از بزرگ‌ترین کارخانه‌های شهر تبریز واقع در قراملک، تولیدکننده انواع ماشین‌های صنعتی مانند انواع ماشین‌افزار، کمپرسورهای صنعتی، پمپ‌های آب، الکتروموتور، لیف‌تراک، انواع موتورهای دیزلی، ماشین‌آلات نساجی، ماشین‌های تراش، ماشین‌های فرز، ماشین‌های مته، قطعات ریخته و دستگاه‌های CNC بود.

قرارداد ساخت این کارخانه بین ایران و چکسلواکی سابق برای تولید انواع ماشین‌آلات صنعتی منعقد شده و از سال ۱۳۵۱ مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

در سال ۱۳۴۸ تمایلاتی برای جذب تکنولوژی‌های اروپای غربی و آمریکا از طرف سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران مطرح شده و به اجرا درآمد، بعدها کارخانه‌های مختلفی همچون ریخته‌گری، ماشین‌سازی تبریز و گسترش صنایع ریلی ایران از این مجموعه تفکیک شده و این شرکت تحت عنوان گروه ماشین‌سازی تبریز به فعالیت خود ادامه می‌دهد.

نزدیک به دو دهه پیش بود که این شرکت با مشکلاتی در خصوص تولید و نحوه اداره مجموعه روبرو شد و نتوانست به آن اقتدار سالهای گذشته خود بازگردد.

دغدغه فروش گروه ماشین‌سازی تبریز حدود ۱۵ سال پیش جرقه خورده و در این سال‌ها این کارخانه همانند گوشت قربانی بابت بدهی های خود بین سازمان‌های مختلف دولتی و خصوصی دست به دست شده و در مواقعی در اثر سوءمدیریت برخی از این سازمان‌ها شاهد اخلال در تولید و حتی اعتصاب کارکنان نیز بوده‌ایم.

این کارخانه مادر تخصصی با آن همه سابقه طولانی و درخشان در امر تولید تا جایی نحیف و بیمار افتاد که دیگر حتی سازمانهای دولتی و خصولتی سر نخواستنش دعوا داشتند و فشارها و تلاش ها برای قبول مدیریت این کارخانه توسط یکی از شرکتهای تامین اجتماعی هم ره به جایی نبرد و یکی از خریداران بخش خصوصی در سال گذشته نیز پس از چندین هجمه(البته در بسیاری موارد حق با منتقدان بود)پا پس کشید و این کارخانه همچنان با بیش از ۶۰۰ نفر کارگر بلاتکلیف ماند……

تا اینکه اواخر هفته گذشته در آغازین روز ماه مبارک رمضان یک خبر خوشحال کننده اما غیر منتظره روی خروجی اکثر خبرگزاری ها رفت مبنی بر واگذاری گروه ماشین سازی تبریز به بخش خصوصی…….

پس از این خبر واکنش های مختلفی عنوان شد که شاید دلیل اصلی آن سکوت خبری کامل این واگذاری بود.امامالک جدید گروه صنعتی ماشین سازی در یک اقدام حرفه ای دیروز به میان خبرنگاران به عنوان نمایندگان افکار عمومی آمد تا نشان دهد که در همین گام نخست می توان به افق های روشن در  مسیر پر تلاطم احیای گروه صنعتی ماشین سازی امیدوار ماند.در این خصوص بایستی به چند نکته مهم توجه کرد:

اول اینکه مالک جناب آقای قربانعلی فرخ زاد فرزند دیار آذربایجان و یکی از روستاهای شهرستان اهر می باشد و حتما تعصب ویژه ای برای احیا صنعت در دیار خود دارد.

موضوع دوم سابقه وی در امر صنعت و تجارت است که نشان می دهد در این وادی از دور دستی در آتش داشته است

نکته سوم تزریق مالی مورد نیاز مجموعه توسط وی است که بر اساس اعلام خود ایشان امسال ۶۰۰ میلیارد تومان جهت نوسازی و سرمایه در گردش این گروه صنعتی سرمایه تزریق خواهند کرد و گواه گفته هایشان نیز تهیه ۵۰ هزار تن ضایعات آهن برای خوراک اولیه کارخانه ریخته گری ماشین سازی در همین سه روز اخیر است.

و مهمترین نکته صداقت در گفتار وی بود که به دور از تعارفات مرسوم حرف آخر را همان اول می زد……

این چند نکته در همین روزهای ابتدایی کافیست تا ما را به بازگشت ماشین سازی به آغوش تولید و رونق چرخ های اقتصاد و اشتغال در منطقه و شهر تبریز در سال حمایت از کالای ایرانی امیدوار کند….