درگیری درازهی نماینده سروان با کارمند گمرگ سوژه این روزهای رسانه های جمعی و عامل بازدید شبکه های اجتماعی است اما پشت پرده این ماجرا عمق فاجعه ای دردناک تر را برایمان واگویه می کند، فاجعه ای به نام نمایندگان ابزاری مجلس برای افرادی خاص.

شرح آنلاین-رامین فرهودی/ما نه در محل حادثه بودیم و نه می توانستیم باشیم. اتفاقی در آن سر ایران رخ داده که خیلی هایمان می توانیم بگوییم و بنویسیم “اصلا به ما چه”. اما وقتی اسمت را خبرنگار می گذاری سرت برای تحلیل و تفسیر وقایع درد می کند و نمی توانی مثل چیز از کنارشان رد بشوی.

اینجاست که این سوال مطرح می شود: چرا یک نماینده برای وساطت یک دلال خودرو حاضر می شود شخصا بلند شود و به گمرک برود و پیگیر تمدید پرونده ضمانت یک تاجر خودرو بشود؟! یعنی تاثیر اقتصادی چنین فردی بر اقتصاد کشور چقدر بوده که یک نماینده حاضر می شود برایش چنین حالی بدهد و إلی ماشاء الله.

قصه انتظامات گمرک هم قصه حال مردمی است که می خواهند در این کشور قانون را بدون توجه به جایگاه و عنوان فرد رعایت کنند و زیر بار حرف زور نمی روند. حالا خواه این فرد نماینده مجلس باشد یا رئیس مجلس یا کس دیگر.

اما آن طور که به نظر می رسد انگار این وسط این مردم هستند که همیشه محکوم هستند و باید تاوان بدهند. نماینده حالا به هر شکلی شده عذرخواهی ای کرده و ماجرا فیصله یافته اما از آن نیروی انتطامات گمرک چه خبر؟ به خاطر ادای وظیفه اش تنبیه شد یا تشویق؟

یاد مامور راهنمایی و رانندگی ای افتادم که سال گذشته خودروی همکارشان را به خاطر داشتن سرعت غیر مجاز جریمه کرد و تشویق هم شد. آن مامور انتظامات چه؟

از این هم بگذریم و از خودمان بپرسیم از این ۲۷۰ و اندی نماینده مجلس چند نفرشان مثل نماینده سراوان مدیون دیگران هستند که مجبورند برای وساطت آنها، خودشان حضوری به مسئولان دیگر رو بیندازند و کوچک شوند. ماجرای فساد برخی اعضای شورای چهارم شهر تبریز و داد و بیداد یکی از نمایندگان فعلی در حمایت از اعضای مجرم شناخته شده شورای شهر نیز مصداق همین موضوع است.

حالا که بیش از یک سال دیگر به انتخابات مجلس شورای اسلامی باقی مانده کاش مردم نمایندگانی را راهی مجلس کنند که مدیون کسی نباشند.