یکی از خوبی های تبریز و آذربایجان این است که فرزندانش همیشه به فکر خانه مادری هستند و بهترین ها را برای شهر و دیارشان می خواهند. از این رو بزرگ مردان و زنان این خطه از ایران عزیز در هر کجای دنیا باشند قلبشان برای تبریز و آذربایجان می تپد و سعی دارند تا ادای دینی به این خانه مادری بکنند.

مهندس سیروس علی اکبری از زمره همین مردانی است که علی رغم فراهم بودن امکانات در سایر استانها و کشورهای همسایه برای کسب سود مادی ریسک سرمایه گذاری در در استان آذربایجان شرقی را پذیرفته و با حضور در سنگر اقتصادی یک تنه به جنگ نابرابر در مقابل دشمن رفته است.

وی سال ۸۹ با خرید زمینی به مساحت ۲۵ هزار مترمربع در ورودی شرقی تبریز که با نام کندورد شناخته شده است دست به احداث مجموعه تفریحی و ورزشی هلیا زده است. مجموعه ای که در سه فاز رستوران، پارک آبی و هتل پنج ستاره طراحی شده است تا آبروی میزبانی تبریز برای مهمانان دیگر شهرها و کشورها باشد.

پارک هلیا در فاز نخست خود با دو هزار و ۵۰۰ مترمربع در قالب یک رستوران سنتی چندی پیش افتتاح شده و برای ۷۰ نفر به صورت مستقیم و ۲۱۰ نفر به صورت غیر مستقیم ایجاد اشتغال کرده است.

فاز دوم پارک هلیا با ۱۷هزار و ۵۰۰ مترمربع پارک آب هلیاست که برای استفاده آقایان و خانم ها با تکنولوژی روز اروپا در حال آماده سازی است و حداکثر تا ۳ ماه آینده به بهره برداری می رسد و با بهره برداری از آن ۲۵۰ نفر به صورت مستقیم و ۷۰۰ تا ۸۰۰ نفر به صورت غیر مستقیم در بحث اشتغال آن به کارگیری می شوند.

فاز سوم نیز هتل ۱۴ طبقه و ۵ ستاره ای است که هم اکنون علی رغم نوسانات قیمت مصالح ساختمانی و میلگرد با قدرت در حال احداث است و تا سه سال آینده شاهد به ثمر نشستن این تلاش خواهیم بود. هتلی با ۲۸ هزار مترمربع زیر بنا که می تواند آبروی تبریز در استقبال از مهمانان باشد.

مهندس سیروس علی اکبری درباره این طرح می گوید: نقش مجموعه پارک هلیا در توسعه و رونق اقتصادی استان قابل توجه خواهد بود و تاکنون علی رغم پیش بینی هزینه ۷۰ میلیارد تومانی برای پروژه با اتفاقات اخیر در بازار و بخش ساختمان ۱۸۰ میلیارد تومان سرمایه گذاری شخصی در آن انجام داده ام.

او وقتی از مجموعه هلیا سخن می گوید تعصب و غیرت خاصی نسبت به پروژه ای که ریال از وام دولتی استفاده نکرده است از خود نشان می دهد و برق شوق در ته چشمانش موج می زند اما این رویای زیبا چندی است با صدای گوش خراش کامیون های حمل نخاله های ساختمانی در اطراف پروژه اش آشفته شده است.

شاید باورش برای شما سخت باشد اما سازمان مدیرین پسماندهای شهری شهرداری تبریز در اقدامی غیرکارشناسی با ایجاد نخاله گاه ساختمانی در نزدیکی این پروژه علاوه بر به هم زدن زیبایی بصری پروژه که در آینده نمود بیشتری خواهد یافت موجب خسارات جبران ناپذیری به مسیر آسفالته پروژه که با هزینه شخصی وی اماده سازی شده گردیده و به دلیل تردد کامیون های سنگین حمل نخاله هر ان امکان بروز یک فاجعه انسانی در محوطه کارگاه وجود دارد.

سنگینی کامیون های عبوری از کنار محوطه گودبرداری شده هتل موجب ریزش بخش هایی از دیواره خاکی کارگاه هتل شده و در صورت تکرار بعید نیست که این آوار شدن موجب تلفات جانی برای کارگران فعال در پروژه شود.

خطری که از اکنون باید تذکر داده شود و اتمام حجت با مسئولان پسماند شهرداری تبریز انجام شود.

مسایل ایمن سازی کارگاه انجام شده اما قرار نبود جاده اختصاصی رستوران سنتی هلیا که برای تردد خودروهای سبک طراحی شده است به محل عبور و مرور کامیون های نخاله تبدیل شود.

مهندس علی اکبری در این باره می گوید: حمایت های بی دریغ امام جمعه و نماینده محترم ولی فقیه در استان حجت الاسلام آل هاشم، شخص استاندار، ریاست محترم دادگستری استان، دادستان عمومی و انقلاب استان، شهردار محترم تبریز و ریاست شورای اسلامی کلانشهر تبریز در کنار حمایت های مدیرکل راه و شهرسازی استان همیشه پشتوانه ما بوده است اما گله گذاری ما از بی توجهی به تخریب سرمایه شخصی ما علی رغم همکاری آقای اصغری مدیرعامل سازمان پسماند شهرداری تبریز در بهبود شرایط به همین سازمان بر می گردد.

وی می افزاید: شایسته نیست در کنار بزرگترین پروژه تفریحات آبی شمالغرب کشور نخاله گاه سازمان پسماند قرار داشته باشد و جاده دسترسی به آن با بی توجهی مسئولان تخریب و سرمایه گذاری یک سرمایه گذار زیر چرخ های کامیون های زباله لگد مال شود.

علی اکبری ادامه می دهد: برای رفع این مشکل قرار بود تا جاده دسترسی کامیون ها از پل کندرود باشد و آقای اصغری قول یک ماهه برای رفع این مشکل را داده بودند اما متاسفانه تا امروز سه ماه از این قول و قرار گذشته و هیچ اقدامی برای تغییر جاده دسترسی و متوقف کردن حمل نخاله های ساختمانی انجام نشده است.

طبقه ۱۴ هتل هلیا را را تصور می کنم که نمایی زیبا به سمت باغات کندرود دارد اما در بخش شمالی آن به جای داشتن منظره زیبای یک پارک بزرگ و مورد استفاده مردم نخاله گاه سازمان پسماند قرار دارد گرد و خاک آن نیز با وزش هر بادی به هوا بلند می شود و بر چشم و گلوی مسافر می نشیند.

البته به این مسئله باید یک نقض قانونی را نیز اضافه کرد و آن اینکه محل نخاله گاه سازمان پسماند شهرداری تبریز اراضی ملی است و اداره کل راه و شهرسازی نیز نسبت به این امر اعتراض به حق و قانونی دارد.

از سوی دیگر اهالی و مالکان خصوصی زمین های اطراف نیز نسبت به این نخاله گاه اعتراض شدیدی دارند.

ابراهیم یکی از مالکان خصوصی منطقه است و در این باره می گوید: شهرداری به جای سامان دادن به فضای سبز منطقه اینجا را تبدیل به زباله دان کرده است. معلوم نیست اصلا محیط زیست کجاست؟ زمانی اگر یک استانبولی نخاله در همین زمین های پشتی خالی می شد پدرمان را در می آوردند اما حالا کامیون کامیون نخاله از سطح شهر تبریز جمع اوری می شود و به این مکان انتقال می یابد.

او در ضمن اضافه می کند: این مکان تبدیل به خانه سگ و شغال های منطقه شده است و امنیت مردم نیز به خطر می افتد در حالیکه باید با ساماندهی فضاهای پیرامونی این منطقه بحث حضور حیوانات گزنده نیز مورد بررسی قرار گیرد تا خانواده ها یا کارگرانی که به باغ ها و کارگاه های اطراف مراجعه می کنند مورد حمله قرار نگیرند.

اما بحث به همین جا منتهی نمی شود و حرکت کامیون های نخاله در خلاف جهت جاده نیز مزید علت شده و خطر تصادفات رانندگی را بالا برده است.

شکوری یکی از رانندگان کامیون در پاسخ به این سوال که چرا در جهت خلاف جاده حرکت می کند می گوید: دور زدن از دور برگردان بالایی زمان می برد و سنگین بودن کامیون مانور برگردان آن در جاده را سخت می کند. حرکت در خلاف جاده خطر کمتری نسبت به دور بر گردان مقابل داروسازی دانا دارد.

مهندس علی اکبری هر چند آرزوهایش را به پارک هلیا دوخته است اما واقعیت این است که نگرانی او تنها به آینده پارکش معطوف نیست بلکه منافع عموم مالکان منطقه را مد نظر قرار دارد و به قول خودش می خواهد ورودی شرقی تبریز ورودی ای در شأن نام تبریز باشد.

رف۶۱/